Veda Ederken..

2012 senesi uğurlu geldi aslında bana.En mutluluk verici olayı yıllardır planladığımız ve fakat bir türlü ulaşamadığımız Peri'ye kardeş fikrini hayata geçirdik.
Bol istirahatli geçti benim açımdan malum.Halsizlik,bulantılar,mide yanmaları,sıkılmalar,sıcaklamalar..vs.

2012'ye veda ederken bu zorlu ama keyifli sürecin de sonuna geliyoruz aslında.2013 Ocağında bebeğimize sağlıkla kavuşmak en büyük emelimiz:))

Bir yılı daha geride bırakmanın sevinci ve hüznü var içimde...

Neler gördük,neler yaşadık bu yıl içinde.Nelere güldük kocaman kahkahalarla..nelere üzüldük,nelere hüzünlendik..!!!

Peri'm bir yaş daha büyüdü..Ben bir yaş daha büyüdüm :)

Bu yıl ördüklerime,işlediklerime,diktiklerime bakınca tebessüm etmekten alamıyorum kendimi..

İşte kısaca böyle geçen bir senenin ardından 2013 bize hep mutluluk getirsin.Hepimizin dileklerinin gerçekleştiği çokkk güzel bir yıl olsun ;)

Bence şirin..

Uykusuz geceler gün yüzüne çıktı yine.Hele dün gece iki-üç saat anca uyumuşumdur.Gerçi Peri'yi okula gönderip biraz uyudum ama öyle daha da kötü oluyor.Dengesiz,saçma...
Bugünlerde aşırı şekilde takmış olduğum bir nokta var ki o da bebeğin hareket durumu.Hani bana göre miniğin hareketlerini sürekli hissetmeliyim.Biraz oynamasın alıyor beni bir telaş.Evham yapıyorum hemen.Uzanıp bir yere, pür dikkat hareket etmesini bekliyorum.Oynadığını hissettiğimde rahatlıyorum.Bu benim elimde değil.Doğana kadar ben buna takarım artık:)
Sağlıkla doğsun da....
...
Bu süveteri,atkı ve bereyi çok severek ördüm.
Küçücükler hepside.Çok şirin..

Yavaş yavaş bebek için alışverişe de başladık hafta sonu.İlk aldığımız şey aşağıdaki set oldu.Bu minik arılı,minik minik dikilmiş şeyler çok hoşumuza gitti.Peri'de beğenince almak şart oldu..

Bu arada artık miniğimizin ismine karar versek fena olmayacak sanırım.Çünkü hala ismini koymuş değiliz.Yani karar vermiş değiliz.Her ağızdan bir isim çıkıyor çevremizde.Onun istediğini o beğenmiyor,beri ki diğerinin bulduğu isme burun kıvırıyor.Onlar böyle davranınca bizim de hevesimiz kaçıyor..
Tabi ki Peri'de olduğu gibi bu bebeğimin ismini de biz koyacağız.Babamızın ve Peri'nin ve benim istediğim ortak bir isim. Peri'yi ikna edebilirsek bir isim var kafamızda.Ama o bir sokak tabelasında gördüğü "Açelya" ismine takmış durumda..
Açelya....Bilemedim ki şimdi.

En doğalından..

33 haftalık hamile birisi için dün gece yaşadıklarım normal sanırım..
Gece tam uyuyacak iken eşinin gayet sıradan söylediği bir söz karşısında deliler gibi gülme krizine yakalanıp dakikalarca gülmeye devam eden , peşine içini bir hüzün kaplayıp kendisini banyoya atıp ağlamaya başlayan , bir süre ağladıktan sonra kendine gelen ve fakat ardından midesi bulanıp çıkaran kaç kadın vardır ki zaten..
Bir sürü farklı duyguyu kolaj yapıp 10 dakika içinde hepsini yaşadım.Sonra da KaRTal'a dönüp kızdım.O ise şaşkındı..
...

Ve yine hamile olduğum için herkes bana memleketinden en taze ve organiğinden meyveler getiriyor.Mandalina,elma,ayva,ceviz,fındık,nar....vs.
Çok şanslıyız bu yüzden.

8,5 kg aldım şu ana dek.Doktorum memnun,bende öyle.Ama evdekiler buna rağmen(Peri ve babası)dalga geçiyorlar benimle.Beni kızdırmak hoşlarına gidiyor sanırım.Onlar öyle yapınca sinirleniyorum ya hemen...
Doğuma az kaldı bakalım toplam kaç kilo ile gireceğim ve bebek kaç kilo alacak.
Sağlık ile...

Her mevsim..

Çok sıcak bir yaz gecesi dünyaya geldiğimden midir bilmem ama güzel güneşli havaların insanıyım ben.O yüzden soğuk kış günlerinde ruhum bunalır,sıkılırım.Ne bir yere çıkmak,ne dolaşmak istemem bu yüzden.
Sadece Peri doğduğundan bu yana karlı günleri sever oldum.Onunla dışarı çıkıp kardan adam yapmak,oynamak çok hoşuma gider.Hoş bizim buralarda çok yağmaz ama..Mesela Peri doğdu doğalı sadece iki kış yağdı şöyle güzelce.Geçen sene en güzeliydi.Peri anneannesinde kaldığı bir gece deli gibi kar yağdığına şahit olup onu gidip almıştık oradan.Bir saat gecenin bir yarısı kar topu savaşı yapmıştık.Bütün site dışardaydı o gece :)
Nasıl mutlu olmuştu benim tüm mevsimleri aynı seven kızım;)

Dün konuştuk ta şöyle bir kar yağsa buralara ben pencereden bakmakla yetineceğim sanırım,dedim.Yok canım çıkarsın ,dediler bana.Nasıl çıkacaksam artık.Şu an 32 haftanın içerisinde bir anne adayı olarak düşünsenize dışarıda kar topu oynadığımı..Ben eğilip kar topu yapana kadarrrrr...Baba kız beni topa tutar.Geçen kıştan alacakları hesapları var zaten.Canımı okurlar benim.
İyisi mi ben pencereden izlerim onları.

Geçen havanın nispeten daha güzel olduğu bir gündü.Babası ile Peri'nin okuluna gittik.Sabahta biz bıraktık,öğle tatilinde de sürpriz yapıp aldık onu.

Sahile gittik hep beraber.Köfte ekmek ısmarladık ona.Yemeğini bitirince biraz sahilde yürüdük.Dondurma bile alıp yedik.Havaya,halimize bakmadan,aldırmadan...

Sbs sonuç kağıdı geldiğinden beri pek havalıyız.Hem okulda arkadaşları arasında,hem veliler tarafından,hem de biz ailesinin içerisinde.
En tebrik edenlerin arasında da öğretmeni var tabi.Üç dört gün boyunca öğretmenin masasında oturmuş.(Hoş o pek rahat edememiş ama yine de oranın vermiş olduğu gururla oturmuş işte)Sonra bir sürü bir sürü alkışlattırmış Peri.Övgü dolu sözler söylemiş.E tabi Peri'nin başarısı onunda başarısı demek..


Herkes mutlu oldu bu sonuçtan ama en çok ta ben..İşte benim kızım dedim mutlulukla.Hormonların garip çalıştığı şu günlere denk gelmesiyle duygusallaştım durdum.Dua ettim böyle bir kıza sahip olduğum için.Bazen ders konusunda kavgalar etsek te şimdi herşey yolunda ya tadını çıkarıyorum işte :)

Bu arada yukarıda mevsimlerden söz etmişken ailemizin yeni üyesinin de aramıza katılacağını varsayarsak hepimiz farklı bir mevsimde doğmuşuz.Onu farkettim şimdi.
Ben yaz çocuğuyum,
Kartal sonbahar,
Miniğim kış çocuğu olarak doğacak,
Perim ilkbahar...

Ne güzel..Dört mevsim gibiyiz :))))

Miniğime süveter.

Evde kalan iplerden başladığım örgüm. Aslında kazak örmek amacındaydım fakat iplerin yetmeyeceğini düşünüp süvetere çevirme fikrindeyim.Anca bu kadar ördüm.Bir hevesle başladım,öyle de biter umarım..

Modelini annemden öğrendim.Ben küçükken bana bu modelden kazaklar örermiş.Şimdi de ben kızıma örüyorum:) Bakalım bitince güzel bir şey ortaya çıkar umarım..

Peri'm..

Girdiği sınavın sonuç kağıdı elimize ulaştı.İnanılmaz mutluyum.Çalışmalarımızın sonuçlarını olumlu görmek ne güzel.Umarım hep böyle gider.Önemli olanda o zaten.Şimdi Peri'de beklenti büyük.Çıtayı en yükseğe taşımak böyle bir sorumluluk ve yükte getirdi ona.Bakalım yaşayıp göreceğiz..

Özellikle Türkçe ve Hayat bilgisi sorularında okumanın faydalarını anlatıp durur yıllardır öğretmeni.Bu kitaplar Peri'yi gerçek anlamda okumaya teşvik etti.Ve geliştirdi.
Arkadaşının tavsiyesi ile alıp okudu.İyi ki de okumuş,hem çok eğlenceli hikayeler hem de geliştirici..

Pop art kumaşlara olan ilgi her geçen gün artarken bizi de kıyısından sarmış durumda. Peri'nin yastığı buna güzel bir örnek. Şu günler de yemek masasının sandalyelerini kaplattırmayı düşünüyorum.Acaba bu tip kumaşlardan mı tercih etsem..En azından bir iki tanesini :)

Ve bizim meşhur Betty Boop'umuz. Epeyce oldu puzzle'ı bitireli ama çerçeve için bekliyordu bir köşede.Aslında kendim çerçeve alıp yapmayı planlıyordum ama sonra çerçevelettirmeyi daha uygun buldum.İyi ki de öyle yapmışım.Çünkü çok beğendim sonucunu. Peri'min odasındaki duvarda arz-ı endam ediyor şimdi...

Miniğime..

Çevremdeki tüm doğacak bebeklere bir şeyler ören ben nedense kendi bebeğime bir şeyler örerken çok zorlandım.Tüm yeğenlerime atkılar,bereler,battaniyeler,yelekler ördüm oysa.Fakat kendi miniğime henüz sadece bu battaniyeyi örebildim.

Battaniyenin örgü kısmı bitti,sadece astarlık kumaş alıp içine dikme kısmı kaldı.Bir iki güne tamamlarım diye düşünüyorum.
Bebeğime bir şeyler örmekte zorlanmamın nedeni çevremdekilerin onun için ördükleri  olabilir diye düşünüyorum.Hali hazır da örülen iki adet battaniyesi var zaten.Yelekler,hırkalar da öyle..
Sanırım bende o yüzden ağırdan alıyorum :)
Neyse hayırlısıyla doğsun da gerisi zaten gelir..

PS. 30 haftalık olduk bu gün itibariyle :)

Nasıl anlatsam,nereden başlasam..

Bloğuma bir şeyler karalamayalı ne kadar süre oldu hesaplayamadım bile.Kabaca bir işlem sonrasında iki ayı geçtiğinin farkına vardım.Ve artık bir şeyler yazmanın zamanı geldi diye düşündüm.
Aslında yazmamamın belirli sebepleri vardı.Şu an hamileliğimin 29. haftasındayım.Ve bu süreçte bir sürü sevdiğim,yapmaktan hoşlandığım şeyden uzak durdum.İsteyerek değil ama..Canım hiç bilgisayar başına geçmek istemedi.Hala da öyle aslında.10 dakika kadar kalabiliyorum anca.Sonra sıkıntı,fenalık falan geliyor hemen.
Aslında yazmam gereken,not almam gereken şeyleri de ıskaladım biliyorum ama artık bundan sonra ara ara da olsa yazmak istiyorum.Kısa aralıklarla girip bloğuma minik notlar düşerim belki.

Peri kızım okula gidiyor,bol bol dersler çalışıyor.Bu sene büyüdüğünü gösterdi hepimize.Artık daha sorumluluklarını bilen,daha büyümüş bir kız var karşımızda.
İki aydır basketbola gidiyor.Sanki boyu da biraz daha mı uzadı ne!!!..Bir de minik kardeşi doğduğunda kim bilir gözümüze ne büyümüş gelecek :)
Okullar arası düzenlenen,ülke genelinde yapılan sbs sınavında bütün soruları doğru cevaplayarak onun tabiriyle full çıkaran Peri'm bir haftadır mutluluk sebebimiz oldu.Maşallah..
Hep böyle devam etsin inşallah.
Bugün de öğretmenler günü itibariyle tören yapacaklar okulda.Biraz dan oraya gideceğim.Zira şiir okuyacak Peri.Bir de koro ile şarkı söyleyecek.
Diğer notlar bir daha ki posta....

Hayırlısı..

Bir yaz tatilini daha bitirdik.Öyle ya da böyle...

Halbuki mide bulantılarımın başladığı o günlerde -ki tam da okulların tatil olduğu döneme rastgelmişti,nasıl geçer bu günler diye kara kara düşündüğümü hatırlıyorum.

Ama şimdi geçmişe baktığımda üç aylık bir sürenin çabucak bittiğini görüyorum.

Okula başlamadan önceki günü de denizde sakin,huzur içinde geçirmek adına aldım dergileri,kitapları geçtim yerime.Yine denize bir kez bile ayağımı bile değdirmeden okuyarak geçirdim günümü..

Arkadaşım getirmiş bu kitabı bana.Şöyle bir baktım da beni çok cezbetmedi.Sadece bir karıştırdım o kadar.İlk gördüğüm yerde vereceğim zaten.Ben hamilelik  ile ilgili bir kitaptır diye düşünmüştüm ama genel ağırlık bebek doğduktan sonra ki süreç ile ilgili yazılar var içinde.Peri'yi kitaplara bağımlı olarak büyütmedim ben,bunda da düşünmüyorum.Annem ve doktorum en büyük yardımcım olacak benim.Biri yanımda,diğeri bir telefon uzağımda ;)

Her yazımda halsizliğimden bahsediyorum ya..Hala halsizliğim devam ediyor benim.Biliyorum bu doğuma kadar devam edecek bende.Fakat annem deva olur diye çilek üzümünden yapmış bunu.İçiyorum bende aklıma geldikçe.Konsantre olduğu için bir bardağa az miktarda koymak yetiyor.Üzerine soğuk suyu ekledim mi harika bir tat alıyor.İnşallah şifa olur ne diyeyim ;)

En son gititğimiz D&R alışverişinde Peri'nin gözüne takıldı bu 500'lük puzzle.Kolay bölgeleri yaptım da diğer yerleri için beklemeye aldım.Sağlam kafayla Peri okuldayken bitirmeyi planlıyorum.Bu benim ilk puzzle yapışım ve anladım ki hiç kolay değilmiş bu iş.Umarım tamamlayabilirim;)

Okulun ilk günü bugündü ya erkenden kalktık sabah.Biz bile şaşırdık bu kadar erken kalktığımıza :)

Güzel bir kahvaltıdan sonra hazırlandık.Böyle zamanlarda arabamı çok özlüyorum.Neyse ki  öğlene doğru aldık kitaplarımızı döndük evimize.Bu arada öğlenci olacaklar bu sene derken idarenin iyi çalışmaları sonucu okul yine tam gün olarak devam ediyor.Kitaplarımız geldi ya şimdi kaplamalar bekler beni.Şeffaf,jelatin ile kaplanacak.Hazır kap kabul edilmiyor..Akşam oldu ben hala başlamadım en iyisi burada bu yazıyı noktalamak..

Yeni eğitim öğretim yılı hepimize hayırlı olsun ;)

Bu arada minikten bahsetmeden geçemeyeceğim.Son bir haftadır öyle güzel kanat çırpıyor ki içimde..Kelebeğim benim :)

Az evvel güzel bir haber aldım bu seneki umutlarıma dair.Henüz kesin değil ama sanırım kelebeğim uğur getirecek bize.Henüz sonuçlanmadığı için bir şey yazmak erken.Ama tek dileğim en kısa zamanda buraya yazabilecek kadar kesinleşir ;))

Keyif..19.hafta..

Tatile bir yere gidemedik belki ama biz yine de kaliteli zaman geçirmek adına elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz.
Günlerimizi hep birlikte geçirmeye çalışıyoruz.
Arada Peri anneannesine,dayısına,amcasına kaçsa da,arada babası arkadaşlarıyla görüşse de yine de büyük çoğunluğu beraber geçiyor zamanımızın :)

Hemen hemen gün aşırı bizim tesislerdeydik mesela.Peri yüzmenin keyfine vardı,ben ise şezlonga uzanıp dinlenmenin huzurunu yaşadım.
Doktorum su soğuk olmadığı sürece denize girmem de bir sakınca olmadığını söylese de kaç gün boyunca sadece iki kez girdim.O da on'ar dakikalık sürelerde.

Daha ziyade okuyarak,oturarak,dinlenerek değerlendirdim keyif anlarını.Baba ve kızını seyrettim bolca.
Peri'nin bu sene yüzme konusundaki ilerleyişini mutlulukla izledim.
Denizin içinde takla atma istediğini ve bunu başarmak için ne kadar denemeler yaptığını ve başardığı andaki heyecanına şahitlik ettim.Şimdi hiç durmadan yüzüyor ve takla atıyor.Sanırım yeni hedefi amuda kalkmak çünkü bir iki denemesine tanık oldum başarısızlıkla sonuçlanan ;)

Okumak demişken "Küçük Mucizeler Dükkanı" nın ikinci kitabını okuyorum şu günlerde."Bir Yumak Mutluluk"..İlk kitap gibi akıcı,keyifli..
Biz kitap okuyoruz da Peri'de tatil boyunca benim zorlamam dışında pek heves göremedim.Halbuki okul zamanı bir düzen tutturmuştu kendine.Öğretmeninin de büyük etkisi vardı sanırım.
Anladım ki Peri matematiği daha çok seviyor.Sayılarla oynamak ona daha cazip geliyor,işlem yapmak falan...Bense okul hayatımda hep Türkçeyi,sözel dersleri sevmişimdir.Her ne kadar Elektronik mezunu olsamda...Kader işte;)

Yaptığım baykuş broşlarını tişörtlerimizden çıkarmıyoruz.Çok sevdik.Baksanıza nasıl şirin duruyor öyle;)

Bu arada gün itibariyle 19.haftanın içindeyiz.Halsizlik ve mide yanmalarını saymazsak iyi gidiyor.Mide problemine doktorumun yazdığı ilaç bir nebze rahatlattı sanki.Ama halsizliğime çare bulamadım henüz.Bebeğimi kucağıma alana kadar da devam edecek sanırım.Alıştım artık ben ,olsun varsın sağlıkla doğsunda;)

Şu Sıralar..

Aslında tatil için bir sürü planımız vardı.Hele bir eylül gelsin işler yoluna girerdi.Benim bulantılar geçer, bebek biraz büyümüş olur ve istediğimiz gibi geçirebilirdik okul öncesi bu günleri...
Ama evdeki hesap çarşıya uymadı.Bulantılar falan geçti de şu halsizliğe bir türlü çare bulunamadı.Canım doktorum onun için birşey yapamayacağını,bu sürecin böyle doğal yoldan atlatılabileceğini söyledi.
Bol bol istirahat,çokca dinlenmeyi önerdi.O yüzden yol bizi aşan bir durum şu sıralar.Ayakta fazla durmak,kendini yormakta öyle.

Tüm bu sebeplerden dolayı evimizdeyiz işte.Kısa yürüyüşler yapıyoruz arada.İkisini böyle görünce duygulanıyorum bende.Yakında diğer elini de minik bir el tutacağı için hayaller kuruyorum.Yandın sen diyorum sonra ikiydik üç olacağız.Sen bizim nazımızla nasıl başa çıkacaksın bakalım :)

Minik bir peri kızı daha...
Ablasından bir tane daha.Onun gibi akıllı,uslu..inşallah.
Peri ile büyüteceğiz onu.Cinsiyetini öğrendiğinden beri daha ilgili kardeş konusunda.Herkesle konuşuyor bu konuyu,söylüyor,anlatıyor falan.Ondan önce çok yorum yapmıyordu oysa.Aslında soranlara erkek kardeş istediğini çünkü hala olmak istediğini söylüyordu.Ben halayım ve kendisininde halası var ondan kaynaklı olduğunu düşünüyorduk.Ama şimdi teyze olacağı için çok mutlu.Abla olmadan teyze/hala olmayı düşünen bir Peri benimkisi..Herşeyin hayırlısı.Hele bir sağlıklıca doğsunda...

Hepimizin istekleri,sevinçleri farklı.Ziyarete gittik geçenlerde,arkadaşlarımızın yeni doğan bebeklerini.Yıllardır bekliyorlardı onlarda.Bazen hayal kırıklıklarıyla doldu yürekleri.Ama şimdi çok tatlı bir oğulları var.Murat Berk..Onların sevinci,bizim sevincimiz oldu.Sağlıklı,upuzun ömürler diliyorum ona ve ailesine:)

Seviyorum bakla yemeğini.Bol dere otlu,bol domatesli,bol yoğurtlu.Ne zaman olsa yerim yani.İyi ki dondurucuya atmışım bir kaç poşet. Zaten kış için hazırladığım sebzelerin yarısı bitti.Canım istedikçe çıkarıp yapıyorum.Ne yapayım canım çekiyor ;)

Tahminleri Görelim :)

Bizim durumumuz budur şimdilik..
Gittik,öğrendik,geldik.
Doktor miniğin cinsiyetini söylemeden önce tahminleri sordu.Peri ve ben bilemedik(Halbuki bu konudaki hislerime çok güvenirdim.Diğer ikisinde bilmiştim çünkü ama bu kez sürpriz oldu)
Peki var mı sizin de tahmininiz? :))))

Geçmiş,gitmiş ama bitmemiş:)

16.hafta da karşıladık bayramı.Hala bulantılar devam etmekte,hele yemeklerden sonra daha da kötü.Hani yesem bir dert,yemesem ayrı bir dert..

Peri'de karnım 7 aydan sonra belli olmuştu şimdi ise yeterince belirgin:)

Çevrem büyük bir merakla miniğin cinsiyetini merak ediyor.Hafta sonu kontrolüm var,belki o zaman belli olur..

Bayram nicelerine oranla daha sakin geçti.Bunda benim halsizliğim etkin rol oynadı.

İlk gün akraba,eş/dost ziyaretiyle geçti.

İkinci gün Peri'yi gezdirmek amaçlı program yapıldı.Gerçi yine annenin yorgunluğunun gazabına uğradı.

Son gün ise biraz daha iyiydi.

Yine Peri'nin yoğun istekleri üzerine kendimizi tesislere attık.Deniz harikaydı hatta ben bile girdim:)Çok fazla kalmadım ama bana yetti.

Tadını her zaman olduğu gibi Peri çıkarttı.Babasını bir dakika rahat bırakmaksızın o dubadan bu dubaya yüzdü,durdu.

Bayram tatili çabucak bitti.Baba işe başladı,bizde evde vakit geçirmeye devam ediyoruz.Eylül'de KaRTaL'ın izni var.Bakalım bir yerlere kaçabilecek miyiz?!

İyi Bayramlar..

Neşe içinde geçireceğimiz,sevdiklerimizin yanında olduğumuz,mutlu bir bayram geçirmeyi diliyorum..

İyi Bayramlar...

Hep Temenni...

Benim bu saatte yatağımda güzel,derin uykular içinde olmam gerekmiyor mu!!
Peki neden ben sabahın 5'inde hala ayaktayım.
Hamilelikte kadınlar bol bol uyumaz,uyuklamaz mı!!
Peki ben niye uyuyamıyorum.
Başım ağrıyor haliyle.İlaç almıyorum ama.Bulantılarım baş gösteriyor.Krakerle geçiştirmeye çalışıyorum.Offff..

Gidip Peri'mi öptüm az evvel.Seyrettim bir süre onun o melek yüzünü.Ona hamileyken de böyle miydim diye iç geçirdim.Ve sanırım evet aynen böyle uykusuz gecelerim vardı yine.Özellikle son aylarda halime bakıp kimi zaman gülüyor kimi zaman ağlıyordum.
Bu kez biraz erken başladık ama..
Huzurlu,sakin,kesintisiz uykular diliyorum bundan sonrası için.Lütfennnnn....

Özlem..

15.haftanın içerisindeyim.Hala bulantılarım tam anlamıyla geçmiş değil.Özellikle yemeklerden sonra kötü olmaktayım.Ve sanırım 9 ay boyunca da geçmeyecek.Yani bana öyle geliyor en azından..

Bu arada dün yine hastanedeydim.Yine şu geçen ki bezenin benzeri aynı bölge de fakat bu kez biraz daha yukarıda çıktı.Ve cerrahın gözetimi altında yine lokal anestezi uygulanarak o apseli yer temizlendi.Ve ben bu kez kendimi tutamayıp gözyaşlarıma engel olamadım.Çok acılı bir süreçti aslında çok canım acıdı ama ağlamamda ki en büyük neden sanırım bebeğimi düşünmemden kaynaklandı.Bir de operasyon sırasında halime tanıklık eden doktorum Prof.Dr.Fatih bey'in bana özür üstüne özür dilemesiydi.Koskoca doktor bile ikidir yaşadığım şeye üzülmüş ve biraz da kendini sorumlu görmüştü.(Operasyonu gerçekleştiren kişi kendisi olduğu için sanırım)Bu olayda hamile olduğumu bilmesi en büyük etkendi tabii.Tüm bunları yaşarken tutamadım kendimi işte..

Ama yine de şükrediyorum ben halime.Allah beterinden korusun ve bu son olsun..

Geçen yazımda yazmıştım ya battaniyeden arta kalan iplerle Peri'ye kazak başladım diye.Onu bitirdim ve kışa giyilmesi üzere kaldırdım yerine.Düşündüğümden daha iyi oldu.Renkli,cıvıl cıvıl..Tam Peri'me göre:)

Not: Şu sıralar bir dondurma tüketiyorum ki öyle böyle değil.Bir ara çikolataya çok düşmüştüm.Şimdi ise parça çikolatalı dondurmaya..Peri'de çok kilo almamıştım ama böyle giderse bunda halim ne olur bilemiyorum.Neyse ki şimdilik aynı kilomdayım ama sadece şimdilik..!!!

Daha iyi olmak böyleymiş..

Bak sen bak...!!!
Bulantıları geçmişte örgü örmeye başlamış.... diyor yakınlarım.
Çok şükür 13.haftaya girmemizle beraber bulantılarım kaybolmaya başladı.Sadece yemeklerden sonra biraz kötü oluyorum o kadar.
Şundan bir hafta öncesine kadar sorsanız bu halim doğuma kadar devam edecek derdim.Sanki hiç geçmeyecek gibi..Öyleydi ama.
Peri'de de  böyleydim ya geçmiş zaman hiç yaşamamış gibiyim o günleri.Bir de o zaman 24 yaşındaydım,şimdi ise 33... Yaş hesabının ne kadar önemli olduğunu anladım böylece hamilelikte..

Kendimi iyi hisseder hissetmez aldım battaniyemi elime ve sonunda bitirdim.Aslında biraz daha büyükçe birşey planlamıştım ama sarı ip bitince bir daha almak istemedim.Zaten bu battaniyeye elimdeki ipleri değerlendirmek için başlamıştım.Tekrar ip alsam büyük çoğunluğu kalacaktı yine.
Diğer iplerden bazıları kaldı.Onunla da Peri'ye bir kazak örmeye başladım.

Geçen gün Peri'nin kitaplarını düzenliyordum.Geri dönüşüme gidecekleri ayırıyordum.Birden Matematik kitabında ki bu yazı çıktı karşıma.Öğretmeninin yazdığı bu notu Peri bana hiç göstermemişti.Tesadüfi görmesem böyle bir mutluluktan mahrum kalacaktım:)))

Genelde annem yapar mücveri.Biz gider hazır yeriz ama bu kez ve ilk kez ben yaptım.Fena da olmadı sanki.Artık yaparım sıksık.Çok ta basitmiş tarifi ve yapması...

Not; Bu arada geçen yazımda bahsettiğim beze ile ilgili küçük bir operasyon geçirmek zorunda kaldım.Doktorun önerdiği ilaç orayı akıtmaya başladıysa da kontrole gittiğimde oluşan sertliğe ve büyümeye ve haline bakarak doktor bunun sadece orayı temizlemekle düzeleceğini söyledi.Ve anında uyguladığı lokal anestezi ile operasyonu tamamladı.Ne derece anestezi uyguladı bilmiyorum ama çok canım acıdı.Belki de hamile olduğum için fazla vermek istemedi.Bilmiyorum ama başlangıcından bugüne 10 günlük acı ve yanmayı hesaba katarsak bu hiç bir şeydi.
İki günlük antibiyotik tedavisi ile bu macera da kapandı.

Bundan sonraki süreçte daha keyifli,daha enerjik ve daha dolu dolu günler geçirmeyi diliyorum..

Minik bir yürek içimde...

İçimde rengarenk çiçekler açıyor bugünlerde.Sayısız renkte,sayısız çeşitte...Bir sürü yani...ya da milyonlarca belki:)
Sebebi belli aslında.Beni bu kadar heyecanlandıran duygunun tek bir sebebi var.Ailemize yeni bir yüreğin daha katılacak olması.Minicik bir kalp şu an onun ki.
İtiraf edeyim epeydir bekliyorduk aslında,umutla ve heyecanla..Bilen bilir, yaşadığımız üzücü tecrübeden sonra aslında bir tane daha öylesi kötü bir üzüntü daha yaşamıştık biz burada hiç dillendirmediğim..Hepsi geride kalacak ama biliyorum.
Çok şükür şimdi onu içimde hissetmek inanılmaz güzel.12 haftalık bu süreçte bulantılardan,çıkarmalardan fazlaca halsiz düştüm.Serum taktırıp şifa aradığım zamanlar oldu mesela.Şimdi bulantılar devam ama daha iyiyim yine de.
Bu arada bilgisayardan hep uzak durdum,Ne okuyabildim ne de yazabildim..Halsizlikten bir şeye bakamadım ki.Tek yaptığım şey istirahat,bolca yatma ve dinlenme.Zaten istesem de ötesini yapacak gücü bulamıyordum kendimde.

Bu arada koltuk altımda çıkan bezeden bahsetmek bile istemiyorum.Bir haftadır çekiyorum.Enfekte olmuş,inanılmaz ağrı yapan bir durum.İlaçla iltihabı akıtıyoruz iki gündür ama ben böyle bir acı daha önce hiç yaşamadım desem abartmam.Hele bazı dönemler bir zonklamaya başlıyor ki sormayın gitsin..Yine de çıkan bezenin kötü huylu  başka bir şey olmamasından dolayı şükrediyorum.Hormonların değişime uğramasıyla çıkabilirmiş böyle bezeler.Bu da geçecek sonunda biliyorum.
İşte böyle geçiyor günler.Bu arada geceleri az biraz uyuyabilseydim iyi olacaktı.Bulantılar ve ağrılar biraz izin verseydi...
Peri o olgun tavrını koruyor öylece.Sadece ona sorarlarsa yorum yapıyor.Onun haricinde kimseye kendiliğinden bahsettiğini görmedim.Güzel ablam benim...Sen ona nasıl güzel ablalık yapacaksın,ben ve çevremdeki herkes biliyor bunu zaten.Şimdilik böyle davransan da biz çok eminiz bundan:))))

Adsız Şahıs..

Genellikle her pazar,pazara gideriz biz ailece.Bizim pazarı gezmek keyiflidir çünkü.Sebze meyvenin en iyisi gelir oraya.Onlardan daha çok aksesuar ve kıyafet satılır.Giyim üzerine çok zevkli ve trend şeyleri bulmak mümkündür mesela.Ya da hiç bir şey almasak ta şöyle bir dolaşmak iyi gelir bize.
Bugünlerde gitmem pek mümkün olmasa da geçen hafta biraz da hava almak adına gittik yine pazara..

Arabamızı hep olduğu gibi ağaçların olduğu gölgelik yere çektik.Hele ki sıcakların tavan yaptığı bugünlerde gölge bir yere park etmek en iyisi..
Biraz pazarı dolaştıktan sonra kendimi iyi hissetmediğimi söyleyip dönmek üzere arabaya  doğru yöneldik.Yaklaştığımızda arabanın önünde başka bir arabaya binmekte olan kişiler vardı ve onları yolcu etmek için dışarıda duran diğerleri.On kişiye yakınlardı,çoluk çocuk böyle....
Bir tane adamın elinde avuç dolusu erik.Pek bir heyecanlı elindekilerden bir hanıma veriyordu.Kadın;
-Nasıl topladın bunları diye sorduğun da?
-Arabaya çıktım,şu arabaya basıp topladım diye bizim arabayı gösteriyordu.Ve tam o arada biz dahil olduk ortama.Ben kendimi tutamayıp;
-Ne kadar iyi yapmışsınız!!!!dedim.Hepsi bize döndü.Ama o esnada suratlarını görmeliydiniz.
Adam 45-50 yaşlarında var.Eşimde umarım bir şey olmamıştır kaporta falan zarar görmemiştir,dedi.Düşünsenize koca bir adamın cüssesini..Bir de KaRTaL'ın arabasını ne kadar sevdiğini,ona ne kadar temiz ve iyi baktığını düşünürsek çok sakin kaldığını bile söyleyebiliriz.Binince;
-Ne diyeyim şimdi ben bu koskoca adama,çoluk çocuğunun yanında dedi.
Hayır herşeyi geçtik,yani arabanın zarar görmesini falan ama kocaman bir adamın arabanın üzerine çıkıp (üstelik başkasına ait bir arabanın) erik toplamaya çalışması(üstelik başkasına ait olan bir ağaçtan) çok tedirgin etti beni.
Hani beş yaşında çocuk yapsa bunu belki anlayabilirim.
Daha çok fırın ekmek yememiz lazım bizim daha çok..

Sonsuz Mavi..

Binsek bir tekneye açılsak deli maviliklere.
Yanımıza alsak en sevdiğimiz şeyleri yol alsak ufuklara.
Yatırsak umutlarımızı kamaranın baş köşesine,hayallerimiz gerçek olana dek sarsak onu pamuklara..

Çok değil özlenen günler biliyorum.Sadece sabır ve biraz takat gerekli.O sabır ve takat bende mevcut.
...
Arayı uzatmamak adına  bir şeyler karalamak istedim.Her şey güzel gidiyor da inşallah katmerlenecek:)))
...
Mutlu bir hafta dilerim.^-^

Veee Tatil Başlasın..

Bir eğitim-öğretim yılı daha geride kaldı.Yoğun bir dönemin ardından güzel bir tatil geçirmeyi hepimiz hak ettik diye düşünüyorum.
Şimdi bol bol uyuma,bol bol gezme,eğlenme ve en çok ta güneşin,denizin tadını çıkarma zamanı..
Zaten Peri'ye deniz olsun o daha başka ne ister ki:)))
Getirdiği enfes karne ile de taçlandırdığı tatil artık o nasıl isterse öyle şekillenecek.

En kötü karnemiz böyle olsun inşallaaaahhh:)))
Neşeli tatiller dilerim hepimize..

Benim Sayfam..

Bahar geçmiş,yaz gelmiş..
Benim sayfam hala eski kış yüzünde kalmış...

Neyse ki fark edip hemen yeni giysisini giydirdim üzerine...Çok kısa bir çalışma neticesinde içime sinen bir görsellik çıktı ortaya.Ben sevdim yeni yüzünü sayfamın.Ya siz nasıl buldunuz?:)))

Hayırlar getirsin.
Hep güzel yazılar yazmak dileğiyle...:)

Yeni Bir Haziran..

Güneşle beraber gelmesi,sıcağı yanında getirmesi,içimize neşe saçması...acaba bu haziran bize beklediklerimizi getirir mi?Özlemlerimizi,isteklerimizi,umutlarımızı...

Acaba bu haziran yüzümüzü güldürebilir mi? En hayırlısından tarihe geçebilir mi?

Bilmiyorum.Yaşayıp görmekten başka çare yok gibi.Umarım güzel günler bizi bekliyordur..

Zambaklar anneannemin bahçesinden.Hafta sonu ziyaretimizde topladık.Harika kokuları ve güzel görüntüleriyle evimizi şenlendirdiler:)

İşlediğim çarpı işini bitirdim.Keten kumaşın üzerine çarpı işi yapmak biraz beni zorlasa da nihayetinde bitirdim.Şimdi çerçeveye yerleştirip gözümün önünde sergiliyorum onu.

Elimdeki başladığım işin bitmiş olduğunu görmek mutluluk veriyor bana.

Ama kısa bir süreliğine çarpı işine ara vermek istiyorum.

Örülmek için sırasını bekleyen battaniyeme biraz haksızlık yaptığımı düşünüyorum.Araya bir hırka ve üstteki işlemeyi sığdırdım ama bu arada battaniyem öylece kalakaldı.Artık onu örüp tamamlamanın vakti geldi.Dünden beri elimde.

Yalnız nasıl ince ip ve ince tığla başlamışım ben bunu.Gerçi bitince tam amacına uygun bir şey olacak ama..Hele bir öreyim de....

Güzel bir hafta bizi bekler:)))

Hep Böyle Kal..

Okulların kapanmasına bir hafta kaldı.Derslerin,ödevlerin bitmesine de tabi.Artık kızımla her sabah kalkar,balkon da kahvaltı yapar,sohbetler ederiz.Bazen kapışır,bazen sarışırız..
Okulların kapanması,tatile girmemiz ne güzel:))Yalnız sanki okula giden benim de..İnanın ben Peri'den daha çok istiyorum:)
Peri ile beraber bende çalışıyorum,bende stres oluyorum ondan olabilir mi acaba!!!!

İkimizde güzel bir tatili hak ediyoruz sanırım.Gerçi bu sene bir yerlere kaçabileceğimizi sanmıyorum ama kısa süreli,kısa mesafeli yerlere gideriz belki.
Bir kaç gündür e-karne'ye bakıyorum ama öğretmen hala notları yüklememiş.Ben karne notundan çok Peri'nin notlarının sayı değerini merak ediyorum.Türkçe, matematik derslerinin puan açısından değerlerini..Hafta sonu yazar herhalde.

Peri evde ders çalışırken en çok ödev yapar hallerini özleyeceğim.Geçen sene çok farklıydı çalışma sistemi bu sene çok daha farklı..Seneye nasıl bir durumda karşılar bizi bilmem ama bu sene çalışırken çok şeker haller takınıyordu.Nasıl mı!?Hemen paylaşayım..
Peri ödevini yapmak için çalışma masasının başına geçer.Kitap,defter,kalem vs...ne gerekirse çıkarır ve başlardı ödevini yapmaya.Kapısı hiç bir zaman tam kapalı tutulmadığı için gelir geçerken ben de Peri'yi gözlemleyebiliyordum.
Masasında ödevine başlayan Peri kızı bir süre sonra bakmışım yatağına uzanmış öyle devam ediyor.Daha sonraki izleyişimde yere dizlerini koymuş,çalışma malzemeleri yatağın üzerinde durur vaziyette çalışıyor.Bir sonraki sefer defteri dizlerinin üstünde,oyuncak kutusunun tepesinde yerini almış öyle sürdüyor çalışmasını:))
Bacaklarını uzatıp duvara, uzanıp boyunca test yapmışlığı da vardır,giysi dolabının kapısını açıp içinde kitap okuduğu da..
Hani derler ya çocuğun ders çalıştığı yer belli olsun ve hep orada ödevini yapsın.Bu sebeple bir iki uyardığım olduysa da Peri'yi hem o bunu pek takmadı,hem de öyle şirin gözüküyordu ki daha fazla müdahale etmek istemedim.
Derslerinin de (maşallah) gayet iyi olduğunu düşünürsek biz böyle iyiyiz...:)
Nicedir yazmak istediğim,anı olarak kaydedilmesi gerektiğini düşündüğüm bir yazıydı.Yazdım rahatladım..

Yarın okuldan kaçamak yapıp Peri'nin bebeklik arkadaşına gideceğiz.Annesi benim kadim dostumdur ayrıca..Bu bloğu annem,eşim ve Peri'den başka kimse bilmediğine göre burada paylaşmamın da bir sakıncası yoktur:)))))