Tostları yaptık beğendirmesi yolda..

Sabah sabah güldürdü beni...

Bugün için haftasonundan söz aldı benden.Okula gitmeden saçlarına maşa yapacağız diye..

Kalktık hergünden biraz daha erken..

O oturdu odasındaki çalışma koltuğuna,ben başladım  tostları yapmaya😊

Baktım sessizce öyle masum duruyor.

-Sıkılmadın mı,dedim..

-Yok hayır, biraz heyecanlandım da.Şimdi kızlar kimbilir saçlarımı gördüğünde nasıl güzel tepki verecek..Acaba öğretmenim "aa Perii ne kadar güzel olmuşsun", diyecek mi yine ve bir de sınıfın erkekleri var..... (bir müddet sessizliğin ardından)"Bonus kafa olmuşsun"diyecekler diye şüphelerim var..

..deyince aldı beni bir kahkaha..
Meğer saç olayıyla iş bitmiyormuş.Bir de bunun beğendirme aşaması varmış.

Heyecan verici ve bir o kadar merak konusu..😊

KCCO güzeli

Eve geçmeden bitirmiştim aslında.Eski evimde işlediğim son parça bu oldu.

Şimdi sadece çerçevelenip yerini almayı bekliyor☺

Bu arada evde Y.o hariç her yeri düzenledim.Etraf düzene girince benim de üzerimdeki yükler yavaş yavaş hafifledi.

Yorgunluktan mı yoksa stres mi bilmem ama dudaklarımın her köşesi uçuklamış durumda.Her gün başka bir noktadan patlak veriyor.Daha önce böyle bir şey yaşamadım ben hiç.

Çok ilginç!!!

Defne uyurken şu odayı da bir düzene sokmalı.Sonra bol bol vaktim olacak nasıl olsa☺☺

Değişim..

Yoğun ve bir o kadar yorgun geçen günlerin ardından anca bugün biraz sakin bir gün yaşıyoruz.

Ne zormuş yahu ev taşımak.İş sebebiyle falan sık sık ev taşıyanlara çok saygı duyuyorum artık..

Evde eksik gedik çok ama en azından yerleştik ya yavaş yavaş olur sonrası.

Taşınma sürecinde minik kuzuyla anneannesi ilgilendi.Annen_nen_nee diye bizim kız doLanıp duruyor evin içinde.

Sanki üst dişleri geliyor gibi.İki dişide aynı anda patlayacak belli. İnşallah çok hırpalamadan çıkarlar.

Sürprizler güzeldir..

Bu şalı sevdiğim birine örmek için büyük bir istekle şalın ipini seçtim.Seçerken rengini hediye edilecek kişinin zevkine uyabilecek şekilde beğendim.Hiç vakit kaybetmeden örmeye başladım.

Keyifli bir şekilde örüp bitirdim.Ortaya içe sinen bir şey çıktığı için hafiften böbürlenmedim değil.Hatta kendi boynuma takıp arzı endam bile ettim.Bir ara acaba hediye etmesem de kendim mi kullansam diye düşündüm.

Ama hemen bu kötü düşüncelerden sıyrılıp güzel bir sunum eşliğinde sahibine gönderdim.

Alan kişi de çok beğendi ve defalarca teşekkür etti.Hiç beklemediği anda beklemediği bir hediye ile karşılaşınca şaşırmış ve çok mutlu olmuş.

Birini mutlu etmek ne güzel diye düşündüm ve gülümsedim.

Şimdi minik kızıma bere örmeye başladım.

Heyecanlı bekleyiş..

Yeni başlangıçlar yaşamak her seferinde güzel mutluluklar getirir benim için.

Yeni bir yer görmek,yeni insanlarla tanışmak,yeni bir işe başlamak..iyi gelir heyecanlandırır her seferinde beni.Ve şimdi de yeni bir ev...hem mutluluk, hem heyecan hem de gerçek huzur var belki de bu yenilikte..

İşte o eve yeni güzellikler katmak için bunu başladım işlemeye.

Yağan kar, Peri'nin Selena aşkı

Beklenen kar yüzünü gösterdi ya pek heveslendik biz.

Hem yağan kar'ı izlemeyi özlemişiz,hemde okulların tatil olma olasılığını:)

Peri çok istiyordu okulların tatil olmasını. Bugün gireceği matematik sınavının stresi de etkiliydi tabii.Ne kadar geç olurlarsa o kadar iyi:))

Şimdi ben bunları yazarken o okula gitti de sınav oldu bile.Tabi eğer iptal edilmediyse..

Bu arada hazır fotoğrafı eklemişken şunu da yazmalıyım ki Peri tam bir S.G hayranı.O kadar ki sınıfta dolabının kapağında bile bir posteri var.Tüm şarkılarını biliyor ve sosyal medya da da sıkı takip ediyor.Benim o yaşlarda yabancı müziğe hiç ilgim yoktu.Sezen falan dinlerdim ben en türkçe sözlüsünden:) Şimdi açıyoruz Selena şarkısından bir tane birlikte dans ediyoruz. Defne de bize eşlik ediyor üstelik:))

Babasının kızı/aynı anası...

Her akşam aynı heyecanı yaşıyoruz küçük kızla.

Daha kapıda sesini duyması bile yetiyor. Tüm gücüyle yanına gelebilmek için nasılda hızla emekliyor☺
Henüz adını tam telaffuz edemese de "Agın, Agın" diye ona seslendiğini anlıyoruz biz.

Hele onun kucağına gidince ablasıyla bana bir caka satması var ki pehh.. Atıyor kolunu şöyle onun omuzuna bir güçlü,bir heybetli ki o zamanlar sormayın gitsin..

Evet doğru minik kıskançlıklar yapıyorum arada.Ama sonra babam geliyor aklıma, küçüklüğüm geliyor birde..

Aslında bu minik boy tam da anası gibi..

Her akşam aynı ritüeli seyretmek şahane..
Şükür ve dua ile.

Neden bu kadar uzuyor ben de anlayamıyorum..

Yazmıyorum,yazmıyorum..sonra da niye yazmıyorum diye kendime kızıyorum.

Halbuki yazacak şeyler birikti...

Defne'nin geçen hafta bir dişi daha çıktı mesela.

Bir aydır emekliyor sonra-daha doğrusu komandolar gibi kollarının üzerinde gidiyor.

Hala kel kafası.Çok ağır uzuyor saçları.Hiç toka falan takamıyoruz,zaten bant,taç vesaireyi de o tutmuyor kafasında.Bere bile istemiyor.Ben takıyorum o anında çıkarıyor.

Dillendi epeyce,"anne,baba,ece,"diyor mesela kendi dilinde:)

Peri ise yavrum sürekli ders çalışıyor.Dördüncü sınıfın zorluğu,ek derslerin gelmesi ve birde sınavlar onu çok yoruyor.

Tüm derslerden hepsinin ilk sınavlarını oldu.Hepsi harika,sadece ingilizce sınavının sonucu açıklanmadı ve ondan da biraz korkuyor açıkcası.

Bakalım haftasonu e-okul'dan öğreniriz artık..

Sanırım bundan sonra daha sık yazmalıyım..Evet yaaa çok uzattım gerçekten.Sonra toparlamakta güç oluyor..

Ve sevgili...İyi ki sende varsın..Nice mutlu yıldönümlerine.

Bu yıl tarhanalar Defne kokulu

Anneanne yapımı tarhanalar bahçe de güneşlendirilirken Defne bizzat başlarında bulunup o güzel kokusunu bıraktı onlara:))

Bu yüzden bu kış bizim evde tarhanalar daha lezzetli pişirilip,daha keyifli tüketilecek...

Geçen yıl fazla pişirmemiş miyim nedir,epeyce bir kaldı elimde.Halbuki hem lezzeti hem de vitamin dolu içeriğiyle ailecek çok sever, sık sık pişirirdim ben her sene.

Hamileydim ya geçen yıl canım mı istemedi nedir....kızdım ama kendime.

Şimdi önce onları mı tüketsem,yoksa taze taze Defne kokulu olanlarımı.Ya da karıştırsam mı acaba eski ile yeniyi....bilemedim..


Dişten mi yoksa soğuk algınlığından mı bilmem ama ağzı,burnu akıyor sürekli.Her ihtimale karşı koruyucu şurubunu veriyorum ben..

Yine yüzünde de pul pul döküntüler başladı.Doktoru yedikleri ile alakalı çok müdahele boyutunda değil,ilaç kullanmaya gerek yok dese de sanki artıyor bunlar..

Peri yeni okuluna epeyce alıştı.Dersler de tam gaz devam.Bu yıl etüd de ödevlerinin bir kısmını yapıyor da eve biraz daha az ödevle geliyor.Genelde sadece testleri kalıyor.Bir de kitap okuması..

Geçen haftadan beri satranç dersi almaya başladı.Haftanın beş günü okul bittikten sonra satranç kursuna gidiyor..Çok sevdi.Az biraz biliyordu ama şimdi kitabıyla,satranç seti ile,öğretici eşliğinde daha bir keyif aldı.İlk gün gelip bana"biliyor musun satranç ilk kez Hindistanda doğmuş,yüzyıllar önce",dedi.

Bilmiyordum,öğrendim:))

Minicik bir inci gördüm sanki..

Kaç zamandır kontrol ediyordum,hiç bir şey göremiyordum.Bu sabah tekrar bir bakayım dedim,bir de ne göreyim...
Minicik bir diş bana gülümsüyor..
Bu gün sabah sabah içimi ısıtan bu güzel haberle akşamı ettim.Gelince ablasıyla sonra da babasıyla paylaştım...

Gece sık sık uyanmalarının,gündüz boy gösteren huysuzluklarının sebebi bu olabilir mi?Kimbilir....!!!
Biri çıktı ya artık gelir diğerleri de peşi sıra.Sağlıkla inşallah..

Soğuk tüm ihtişamıyla kapıda nöbette..

İlk kez üşüdüğümü hissettim dün gece.Geçen yıldan beri soğuğun,üşümenin ne olduğunu unutmuştum ben.O en soğuk kış günlerinde bile sanki bahar mevsimindeymişiz gibi hissediyordum.

Pek tabi ki sebebi hamile olmamın üzerimdeki hormonel etkisi idi.Şimdi ise o etkiden eser kalmadı ve ben yine üşüyen,titrek hallerime geri döndüm.

Kendimi bildim bileli kışı sevmem ben,illa güneş,illa sıcak derim hep.Yaz çocuğu olmamdan kaynaklanıyor olabilir bu durum..

Ama bu sene kıştan da tat almak niyetindeyim.Soğuk kış günlerinde ya da akşamlarında kızlarım yanımda,kah sıcak evimde onlarla istirahat keyfi, kah yağmurda ya da kar da dolaşma keyfi...
Hepsini yaşamak istiyorum.

Haftanın iki günü Perimin okuluna gitmek istiyorum,şimdi gittiğim gibi.Havalar iyice soğuyunca Defne ile biraz zor olacak belki ama bu sene dördüncü sınıfta ya ilgiyi bırakmamalıyım üzerinden.
(Bu sabah ona liseye gidince de hafta da bir gün gelirim dediğimde bana"abatma anne"dedi.Çok üzüldüm o yüzden.Moralim çok bozuk aslında:))Büyümek bu galiba...

Yine de kararlı olmak en güzeli....
Ece'm ilk göz ağrım,seni ihmal eder miyim hiç ben :))))

Defne'nin ilk emeklemesini,ilk diş çıkarışını,ilk adım atışlarını, ilk yaşını ve daha bir çok ilk'i bu mevsim yaşayacağız.
O yüzden bu yıl aramızı iyi tutmaya çalışağım onunla.

İyi ki de hafta sonu çıkıp dolaşmışız açık hava da,sahilin,denizin tadını çıkartmışız.
Oh miss gibi..
Şimdi dışarısı kapalı,kasvetli ve durmadan yağmur yağıyor.
Defne uyurken mışıl mışıl en iyisi kalkıp biraz el işi yapmak.Böyle havalarda en sevdiğimdir zaten yanımda kahvem,elimde işim..
Keçe ile ilgili bir kaç denemem var bakalım..biterse artık....

soruları..(böyle bir soru beklemiyordum şahsen?!)

Geçen gün bir anda böyle sordu Peri;

-Anne beni mi daha çok seviyorsun,kardeşimi mi? ve ben daha konuşmaya fırsat bulamadan devam etti.Yani bak doğruyu söyle ama ikinizi de deme hemen.Bir gıdımcık ta olsa birimizi daha çok seviyorsundur.Bak Defne'yi dersen alınmam.Hiç alınır mıyım o benim de canım!!!Ama şimdi cevap ver bakalım...

Böyle bir soruyla karşılaşacağımı hiç tahmin etmemiştim.Kardeşini bu kadar seven,ona annelik yapan,gözü gibi koruyan Peri şimdi niye böyle bir soru sordu ki..

Şimdi ona ikisini de çok sevdiğimi,eşit,aynı,denk sevdiğimi söylesem ikna olmayacak ya da istediği cevabı almış olmayacaktı.Bende hiç uzatmadan cevaplayıverdim.

-Seni..ama küçücük,bir gıdımcık daha fazla :)

-Peki,dedi ve uzatmadı.Bazen çocuklara istedikleri doğrultu da cevap vermenin daha iyi bir fikir olduğunun farkına vardım.Nasıl olsa Defne daha çok küçük ve o bana böyle bir soru sorma yaşına geldiğinde Peri zaten çoktan böyle konuları aşmış olacak...ne malum Defne sorduğunda da belki cevabım farklı yönde olur,bilemeyiz :)))

Bu sohbetten babasına bahsettiğimde epeyce güldük ...

Havalar güzel iken parkların,bahçelerin keyfini çıkarıyoruz minik kızımla.Dolaşmayı,gezmeyi,etrafı izlemeyi çok seviyor.Çıkıyoruz sık sık,oturuyoruz böyle.Havalar iyice soğumadan açık havada ne kadar gezsek kardır değil mi ama..

Artık evdeki işlerimi bir sıraya koymamın zamanı geldi.Yaz boyunca Defne de çok fazla izin vermediği için evi çok ihmal ettim.Evi,ev işlerini,yaptığım el işlerini.Hepsini en kısa zamanda toparlamayı düşünüyorum.Güzel bir planlama yapmam gerek..

Defne yavaş yavaş yürütece binmeye başladı.Çok tutmasam da arada koymak işe yarıyor.Biraz ona binsin ardından yürüme arabasını sürer,sonra bir bakmışız yürümeye başlamış bile :))

Bu arada Defne bugün tam 8 aylık.Maşallah kuzuma :)

Hep böyle gitmeyecek ya...

Defne'nin doğumuyla birlikte sanki başka bir zamanda yolculuk eder oldum.Zaman öyle hızlı geçiyor ki hızına gerçekten ama gerçekten yetişemiyorum ben..Günlük işlerin bile bir çoğu öbür güne kalıyor.Yatakları ve ortalığı şöyle bir toplayıp,bir de akşam yemeğini yapabiliyorsam günü kar sayıyorum.

Tüm günümü kaplayan minik boy beni bir an bırakmıyor.Odadan mutfağa bile geçmeme izin yok.Gidilecekse eğer kendilerini de götürmem gerek.Aksi halde o kacaman sesi ile başlıyor ağlamaya.Üstelik yanında birileri olmasına rağmen o beni istiyor.Tabi böyle olunca da tüm işler yarım kalıyor..

Neyse ki çok anlayışlı bir kocam ve kızım var benim.Bunun bir süreç olduğunu ve Defne biraz daha büyüyünce eski düzenimize geçeceğimizi biliyorlar..Belki Defne yürümeye başladığında daha rahat olurum bende..

Defne'den konu açılmışken yazamadığım dönemlerde iyice dillendi kuzu.Sanırım erken konuşacak.

Yerde döne döne bir boncuk böceği gibi tüm istediği yere gidebildiğinden emekleme konusunda hiç ilerleme yok daha.Sanırım ya emeklemeden erken yürüyecek,ya da ablası gibi geç.(Ece 14 aylık yürümüştü.)

Yaklaşık bir aydır gündüzleri emmiyor,her fırsatta bırakmaması için emzirmeye çalışsamda inatla reddediyor.

Henüz hiç diş çıkarmadı ama en kısa zamanda bekliyoruz bir kaç tane.Sanki sinyallerini veriyor gibi..

Okulların açılmasıyla birlikte eğitim dönemine de sıkı bir giriş yaptık.Zaten bu yaz nasıl geldi,nasıl geçti anlayamadım ki ben..Daha ilk günden verilmeye başlayan ödevler,yeni yeni derslerin eklenmesi,onların getirdiği sorumluluk sanki bu senenin çetin geçeceğini söylüyor bize.

4.sınıf çok zor derler ya hep,gerçekten çook zor...Unutmuşuz okuduğumuz o dönemleri..!!!

Eskisi gibi öremesem de yine de bir şeyler yapmadan duramıyorum ki ben.Defne için ördüm bunları ama büyük oldular biraz.Bizimkinin de bir ayakları var,minicik:))Ne zaman olurlarsa artık...

Havalar serinledi ya çıkarırım ben bütün yünlerimi artık.Çocukları uyuttuktan sonra alırım elime örerim canım ne isterse.Ne zaman biterler bilemem ama yine de örmek iyi gelir bana.

Israrla...

Son yazının üzerinden aylar geçmiş ve ben uzun zamandan sonra ilk kez kendimi buraya yazma konusunda istekli görüyorum.Aslında hep aklımın bir köşesinde bloğum. Arada da olsa yazmalıyım diyorum ama şu son zamanlarda hiç fırsat bulamadım ne yazık ki..

Bunun en büyük etkeni tabi ki Defne bıcırığı.Hep ilgiyi üzerinde isteyen minik hanım izin vermiyor bana.
Oysa ne çok şey birikti,özellikle de onunla ilgili.

İnşallah bu bir başlangıç olur ve eskisi gibi daha sık yazarım bende.Sınırları zorlayacağım artık :)

Malum dün itibariyle yeni eğitim dönemine başlamış bulunuyoruz.Peri ilk dördün son senesinde okul değiştirdi ve biraz daha yakına geldi.Zorunlu bir değişiklik neticesinde öğretmeninden ve arkadaşlarından ayrılmadı.Bu okul eve daha yakın bir mesafede olduğundan siteden de bir sürü arkadaşıyla aynı okula gidiyor şimdi..

Dün sabah gidemesem de öğle yemeğinde yanındaydım prensesimin.Hem de bu kez yanımda minik bir kuzu ile beraber:))

Çıkış saatine kadar da oradaydık üstelik.Sınıfta projeksiyon takmak için ustalar çalışırken öğretmende çocukları bedene çıkarmış.Zaten öğleden sonra iki ders boyunca hep dışarıdaydılar.Çocuklara çok iyi bir ilk gün torpili oldu bu:)

Çıkışta hemen kırtasiyeden gerekli malzemeleri aldık ve eve geldik.Hemen oturdum masaya onları şeffaf kapla kaplamaya başladım.Bütün bir akşam onlarla uğraştım.Dördüncü sınıfta ne çok ders var böyle..Allah kolaylık versin çocuklara.

İlk gün için iyi bir başlangıç olduğunu düşünüyorum.Hem okulun ilk günü,hemde tekrar yazmaya başlamamın..
Bu yılda tüm çocuklarımıza başarılar diliyorum.Hepsi beş pekiyi ile geçer inşallahhh.
Perime de yeni okulu şans getirsin.Daha sık yazmak dileğiyle...

Ses..

Defne'nin huysuz bebek halleri sebebiyle tatilde bir yere çıkma planlarımızı erteledik.Bunun yerine baba ve büyük kız bizim tesislere gidip bol bol yüzerek ve güneşin tadını çıkararak geçirdi geçen haftaları.Bense ayağımı bile süremedim denize.Çok ta aramadım hoş..

Şimdilerde kızlarım ve ben hep beraberiz.

Peri ve ben anca yetişiyoruz Defne kuzusuna.Yalnız kalmak istemiyor hiç ve sürekli ilgi bekliyor.Haklı kendince o yüzden hep gözümüz üzerinde.Dönmeye başladığından beri hep kontrolümüz altında.Çünkü ne zaman yatırsak bir yere bir süre sonra dönüyor yüz üstü ve bu durum uzun sürmeden mızmızlanıyor.Sevmiyor çok fazla yüz üstü vakit geçirmeyi.Geçen haftaya kadar bir elini altından çıkaramıyordu,o halini görmeliydiniz.Öyle tatlı hali vardı ki..Şimdi elini kurtarabiliyor ve böyle de bir bakışları var sormayın gitsin:)

Ece Perisi çok ilgileniyor kardeşiyle.Hele son zamanlarda daha fazla.Altını değiştiriyor,ayağında sallayıp uyutuyor,gerektiğinde meyve püresini,çorbasını yediriyor.Onu sıkmamak adına çok yüklenmiyorum ben ama.Sadece çok zor da kalırsam.Tüm bunların dışında bol bol kucağına alıyor,seviyor,gezdiriyor.İşte bunlar sınırsız....
Aralarındaki yaş farkı olumlu yönde seyrediyor bizde.Merhamet duygusu,sevecen tavırları,sakin ve olgun mizacı Ece'yi kardeşine daha da bağlıyor sanki.Defne ise ablasına çok başka gözlerle bakıyor,kimseye öyle baktığını görmedim daha ben..Hiç ayrılmasın elleri ömür boyu.
Defne 'ye geçen haftadan beri sebze çorbasına da başladım.Meyveyi de artık püre şeklinde yiyor.Meyve yemeyi seviyor fakat sebze püresini çok istekli yemiyor.Zorlamıyorum bende.Ne de olsa şu ara alışma devresindeyiz.Ve bugün birazdan yoğurt yedirmeye de başlayacağım.Anneannemiz yoğurt mayaladı ona.Ev yoğurdu yesin taze taze diye..Zaten başka türlüsü söz konusu bile değil bizim evde.Sağlıkla,afiyetle inşallah...

Bunca işimin arasında hala el işi yapmaktan kopamıyorum.Bulduğum her fırsatta işliyorum,epeydir elimde ama ne farkeder ki!Acelem yok nasıl olsa:))

Gelsin meyve suları..(ek gıdalara geçiş)

Cuma gününden itibaren meyve suyu vermeye başladık Defne'ye.Her gün farklı bir meyveyi cam rende ile rendeleyip ardından suyunu süzerek içiriyorum.

Ne çabuk ek gıdalara başlayacak kadar büyüdü benim miniğim hiç anlamadım.

Bu hafta sadece tek çeşit meyve ve yalnızca suyunu içmesini önerdi doktorumuz.Ama haftaya karışım yapıp verebileceğim.Artık sonraki haftalarda da pürelerini yedirebilirim.Ve de tabi ev yapımı yoğurt yapacağım...

İnşallah yemek ve çeşit konusunda sorunsuz bir bebek olur Defne.Yoksa çok zor olur benim için..Yemeyen bebek kadar zor bir şey yoktur herhalde.Bakalım  o günler gelince göreceğiz artık:))

Bu da varmış..

Yazmaya uzağım şu dönem nedense.

Hem vakitsizlik,hem rahatsızlıklar....engel sanırım.

Defne 18 haftalık oldu.Büyüyor ve biz zamanın hızına yetişmeye çalışıyoruz.Onu izlemek çok keyifli.Eller,ayaklar hiç durmuyor.Hele önüne bir oyuncak koyduğumuzda onu almak için girdiği şekilleri yok mu çok tatlı oluyor.Artık söyleneni daha dikkatli dinliyor,daha anlamlı bakıyor..

Benim onunla konuşmamı seviyor,babasının ise dolaştırmasını.Çünkü ben anlatmaktan,konuşmaktan bıkmıyorum,baba da gezdirmekten:)Ablasına ise daha güzel gözlerle bakıyor,fakat arada sinirlenmiyor değil.Yüzünü çeviriyor Peri'ye resmen.Sanırım sıkıştırarak sevip öpmesinin rolü büyük böylesi zamanlarda:)

Hala yıkanmayı sevmiyor ve gün içerisinde hala ağlama nöbetlerine tutuluyor.Ama sanki artık daha kısa sürüyor bu durumlar.Mesela önceleri banyodan sonra da hiç durmadan ağlardı,hatta giydiremezdik hemen.Önce bir sakinleşmesini sağlar öyle giydirirdik üzerini.Şimdi yıkanması bitince anlıyor ve susuyor..Nöbetlerde kısa süreli artık.Oysa daha minikken sesi kısılana kadar ağlıyordu,hatta kısılsa da ağlıyordu.

Çok şükür ki bu günlere geldik.Emziğe de alıştı tamamen.Uyurken alıyor ve epeyce rahat ediyor.

Bu dönem içerisinde pamukçuk oldu Defne'nin ağzı ve bir aydır hala tam düzelmedi.Sürekli karbonatlı su sürmeme ve mikos... vermeme rağmen iyileşemedi..Geçer diyor doktoru,uygulamalara devam edin siz..Bir pamukçuk bir aydan uzun sürer mi!!!Yanaklarının içi falanda öyle,ondan mı atamıyor tamamen anlamadım ki ben..

Daha onun ağzı düzelmeden ben mastit oldum.Antibiyotik kullanıyorum bir haftadır.Bu arada iki kez müdahale edilip şırıngayla apse temizlenmeye çalışıldı.Hala var ve hafta sonuna kadar geçmezse cerrahi müdahale ile orası tamamen temizlenecek.

Belirli zamanlarda sıcak kompres uyguluyorum,belirli zamanlarda elektrikli pompa ile biriken sütü boşaltıyorum.

Sonucu ne olacak bende bilmiyorum.Operasyona gerek kalmasın istiyorum.Herkesin bir kutu antibiyotikle geçerken benim ki niye bu kadar inatçı onu da bilmiyorum.

Peri dün okula gitmedi.Ben hastaneye gidince onu da yollamadım.Gerçi sonradan hata yapmışım gibi geldi.Çok canı sıkıldı gün içerisinde.Hem de anneanne de olmamıza rağmen.Yaz tatilinde nasıl olacak bilmiyorum.Belki isterse bir yaz okuluna yazdırırız.Yoksa çatlar bu bıdık evde tüm yaz boyunca..

Evle,ev haliyle uzaktan yakından ilişkim kalmadı bu günlerde.Bir yemek yapabilirsem kar sayıyorum.Sadece çiçeklerime su verip onları gözlemlemek hoşuma gidiyor. Soğanken geldi bunlar ve şimdi büyüyorlar.İlk kez böyle çiçek diktim ve ne kadar keyifliymiş meğer onu anladım..

Bu kez daha da güzel..

Günüm bu yıl katmerlendi benim.Daha güzel,daha hareketli ve daha kalabalık kutladım bu sene günümü.

Gerçi diğer günlerden yoktu bu yıl pek farkı,aynı rutin koşuşturmaca.

Annelere yapılan ufak ziyaretler ve açık mekan da biraz hava almak için dolaşmak dışında..

Ama olsun onlar var ya hayatımda,bugünü yaşamama ve yaşatmama sebep.....:)

Bu yıl daha katmerliydi günüm.Bir di önceden..şimdi iki oldular anneler günümü kutlayan.

İki dünya güzeli...

Var mı benden şanlısı,benden mutlusu.

Vardır elbet...:)

Ve bundan sebep hepinizin Anneler Günü Kutlu Olsun...

100 Günlük DEFNE..

Büyüyoruz..
Biraz gazlı,biraz sancılı..
Gülücükler veriyoruz vermesine de çokça da ağlıyoruz..
Ama öyle ya da böyle 100 günü devirmişiz bak.

Bindirip arabasına daha şimdiden parkları,bahçeleri turluyoruz.Azıcık keyfi yerine gelsin diye:)
Çok kalabalık ortamları sevmiyor.Açık havada bile sakinliği arıyor.Bana benzemiş,babasına benzemiş;)))
Bebek büyütmek çok zormuş,meğer ben Peri'de hiç bir şey yaşamamışım.Sorunsuz emen,sorunsuz uyuyan,gazı ve de sebepsiz ağlamaları olmayan Peri meğer bebek değil gerçekten bir peri'ymiş:))
Ama olsun Allah sağlık versin de bunlar da geçer gider elbet..
Bize de hoş anıları kalır:)))
Bu günün şerefine yazımı Peri'nin bebekken en sevdiği şarkı ile noktalıyorum Tık

Kolik..en afillisinden.

Sebepsiz,inatçı ve ısrarlı ağlamalarının sebebi kolikmiş.
Özellikle akşam saatlerinde şiddeti inanılmaz..Huysuzlukla süregelen kolik ağlamaları minik sakinleşme süreleri dışında kaç saat sürüyor hesaplayamadım.Sürekli kucağımızda,sürekli gezdiriyoruz.
Bir yere gidildiyse arabanın veya arabasının sürekli hareket etmesini istiyor.
Örneğin araba kırmızı ışıklara takılıp durmak zorunda kaldıysa vay halimize..
Arabaya benzin önceden alınıyor şimdilerde.O varken arabanın durmasını reddediyor yoksa ve var gücüyle ağlıyor.Tüm gücüyle ağlıyor..hiç susmadan..ta ki araba hareket edene kadar.
Araba da (şayet seyir halindeyse) olmaktan çok mutlu.
Geceleri durmadığı için arabayla gezdirilen arkadaşımın oğlunu anıyorum bugünlerde. Şaka mısınız kızım siz,yok artık falan diye dalga geçmişliğim epeycedir.Ancak yakın zamanda bizde başlarsak tur atmalara hiç şaşırmam.
Bir de klasik, elektrikli süpürge sesini seviyor.Bunun bir de saç kurutma makinesi sesi durumu varmış(kolik bebekler o sesle de çok rahatlarlarmış),çok zor da kalırsak denemek için kenarda tutuyorum onu da..:)

Bakmayın böyle rahat rahat yazdığıma.Öyle endişeleniyorum ki o ağlarken.Öyle üzülüyorum ki....
Anne çaresizliği çok kötü... Bebeğiniz sürekli ağlıyor ve siz hiç ama hiç bir şeyle onu sakinleştiremiyorsunuz. Ne kucak,ne sallama,ne müzik,ne başka bir şey...Özellikle 16:00'dan sonra yüreğim hep tetikte.Onun çaresiz ağlamalarına şahit olmak ve bir şey yapamamak çok üzücü.
Ağlamaya başladığında alıp onu sakin bir odaya geçip kimi göğsüme bastırıp,kimi ayağımda sallayıp ve sürekli ninni,şarkı söyleyip,bol bol dua edip sakinleşmesini dilemek.Elimden gelen yalnızca bu kadar.Sıcak su torbası yapıp ayaklarının altına koyuyorum bir de.Sanki rahatlatıyor biraz .Sab S. 'in faydasını da göz ardı edemem.Özellikle düzenli kullandığım zamanlarda.
...
En kısa sürede bu süreci atlatıp bebeğimin sakin,huzurlu günler geçirmesini diliyorum.

Gidemeden..

İlk kez Peri'nin 23 Nisan kutlamalarına katılamadım.Ve aslında çok üzüldüm.Havanın bu keskin sert hali engel oldu gitmeme. Defnecik üşütüp hasta olabilir diye düşündük ve ben onunla evde kalırken baba kız birlikte gittiler okula.

Bari bol bol fotoğraf çekin diye ısrar ettim evden çıkarlarken.Az biraz çekmişler işte..Ben olacaktım ki orada canını okurdum makinenin:)))
Güzel geçmiş kutlamalar.Öğlene doğru havada ısındı üstelik..

Şükürler olsun ki bir kaç günden beri havalar güneşli gidiyor.Gün içerisinde bu küçük kızı bahçeye çıkarıyorum da hava alıyoruz.Uyandığı andan itibaren hiç durmayan bu mızmıza çok iyi geliyor.Tabi bana da:))

Aslında

Geçen hafta sıkıcıydı aslında.Bunun en büyük sebebi havaların bozuk gidiyor olması.Bütün bir haftayı evde geçirdim diyebilirim.
Bir tek pazar günü çıkabildik bir yerlere.Hava yine soğuk ve yağmurluydu.O yüzden kapalı mekanları tercih ettik..

Çocukken çok oynardık bu ip oyununu.Gerçek adı ne bilmiyorum ama Peri'ye öğrettiğimden beri beni ne zaman boş yakalasa bu oyunu oynatıyor bana.
Sizin de oynamışlığınız var mıdır acaba?! :)))

Sıkılan bünyeye ne iyi gelir?Tabi ki alışveriş.Hem de bu alışveriş İkea'da olursa değmeyin keyfime:)))

Bugün İkea'da daha bir anladık ki  Defne bebek arabasında hep gezdirmek isteyecek kendini.Çünkü ne zaman bir şeyler bakmak için dursak çınlattı o güzel sesiyle ortalığı:)
KaRTaL sürekli gezdirmek zorunda kaldı bebek arabasını.O yüzden biz Peri ile takıldık,babası da Defne ile:)Yazık sana babası...

Hani hamileyken bile bu kadar çekmemişti canım bir şey.Tam olmamışlar ama idare ettik işte.Çoğalsa da yesek bol bol..

Ve bu kez kendim için örüyorum.Kırmızı..en sevdiğim renk.Umarım günün birinde bitirebilirim ördüğüm bu kazağı..

Bu Kez...

Bilgisayarda çok vakit geçirmesine müsaade etmesekte yine de çok güzel klavye kullanıyor ve internet kurdu olmuş bile.
İnternette ise şayet, hep gözetimim altında.Genelde şarkı dinleyip, klipler izliyor. Selena Gomez ilk sırada geliyor..Sırayı Hanna Montana,Justin Bieber,One Direction takip ediyor..Çoğu şarkıları ezberlemiş bile..

Anladığım o ki bazen okuldan ve de derslerden sıkılma halleri boy göstermeye başladı..
Sürekli yazın dolayısıyla tatilin gelmesini istiyor.
"Tatilde sürekli denize gider miyiz?"
"Her gün yüzmeye gider miyiz?"
"Defne de bizimle gelebilir mi?"
"Yaz gelse de pikniğe gitsek bol bol."
"Sahilde yürüsek şöyle,dondurma yesek..."
Bu cümlelerin devamı hep şöyle bitiyor;
"Off bir sürü dersim var daha!!"

Gelsin bir an önce tatil annem..gelsinde hepimiz soluk alalım:))

Yalnız havanın soğukluğu öyle böyle değil hani.Hele dün resmen kar yağsa daha iyiydi.
Yaz çabuk gelir mi bilmem lakin havanın kafası çok karışık bu günlerde:)

Kurdeleler ile güzel planlarım olacak çok kısa süre içerisinde.Bakalım olursa paylaşırım buradan....

Cumartesi/Pazar

Cumartesi havanın sıcak olmasını fırsat bilip parka çıktık kızlarla..
Peri arkadaşıyla parkın keyfini çıkarırken,Defne pusetinde mışıl mışıl uyudu..
Bense daha "Uçurtma Avcısı" nın etkisinden kurtulamamışken "Kahperengi"ye başladım oracıkta..

Açık havada kitap okumanın keyfine vararak epeyce okumuşum:)
Güneşi gerçekten özlemişiz..Tepemizde ışıl ışıl yayarken enerjisini Peri çıkarttı attı sırtındakini.Kısa kollu tişörtüyle koşturdu oradan oraya.Zaten en çok yazın gelmesini bu sebepten istiyor,hiç sevmiyor üst üste giyinmeyi..Soğuk havalarda hep kavgamız bu sebepten olur zaten bizim,ben sıkı giyinmesini isterim,üşütmesin aman hasta olmasın diye o ise incecik şeylerle dolaşır etrafımda...

Hamile iken aldığım ve şimdilerde giymekten sıkıldığım bol paça pantalonumu kesip çanta yapmak istiyorum.Kullanır mıyım bilmiyorum ama en azından o şekilde saklarım,ne de olsa hatırası var...belki Peri kullanır bir kaç yıl sonra...

Pazar günü Ege'mizin 5.yaş günü partisine gittik.Can dostum,harika lezzetler yapmış ya yedim de yedim..Masanın gözükmeyen kısmında da daha harika bir sürü şey vardı..

Hafta başına yeterince enerjik ve dinamik girdik.Ama bugün hava yine kapalı,hafif serin ve rüzgarlı.Nisan bu şekilde geçecek sanırım.Bir gün açık,keyifli bir gün kapalı,itici:)))

Bu arada atasözleri performans ödevini bitirip yetiştirebildik gününe.Tam 16 sayfa yazı yazdı Peri'cim.Hadi bakalım inşallah hakkettiğin(miz) notu alırsın..
Nasıl bol fotolu bir yazı oldu bu böyle..Oh ohh bereketli olsun:)))
Defne uyurken bu yazıyı yazabildiğim için mutluyum.Şimdi uyandı ve ben onunla ilgilenmeliyim...

Hepimiz için çok güzel bir hafta olsun...