soruları..(böyle bir soru beklemiyordum şahsen?!)

Geçen gün bir anda böyle sordu Peri;

-Anne beni mi daha çok seviyorsun,kardeşimi mi? ve ben daha konuşmaya fırsat bulamadan devam etti.Yani bak doğruyu söyle ama ikinizi de deme hemen.Bir gıdımcık ta olsa birimizi daha çok seviyorsundur.Bak Defne'yi dersen alınmam.Hiç alınır mıyım o benim de canım!!!Ama şimdi cevap ver bakalım...

Böyle bir soruyla karşılaşacağımı hiç tahmin etmemiştim.Kardeşini bu kadar seven,ona annelik yapan,gözü gibi koruyan Peri şimdi niye böyle bir soru sordu ki..

Şimdi ona ikisini de çok sevdiğimi,eşit,aynı,denk sevdiğimi söylesem ikna olmayacak ya da istediği cevabı almış olmayacaktı.Bende hiç uzatmadan cevaplayıverdim.

-Seni..ama küçücük,bir gıdımcık daha fazla :)

-Peki,dedi ve uzatmadı.Bazen çocuklara istedikleri doğrultu da cevap vermenin daha iyi bir fikir olduğunun farkına vardım.Nasıl olsa Defne daha çok küçük ve o bana böyle bir soru sorma yaşına geldiğinde Peri zaten çoktan böyle konuları aşmış olacak...ne malum Defne sorduğunda da belki cevabım farklı yönde olur,bilemeyiz :)))

Bu sohbetten babasına bahsettiğimde epeyce güldük ...

Havalar güzel iken parkların,bahçelerin keyfini çıkarıyoruz minik kızımla.Dolaşmayı,gezmeyi,etrafı izlemeyi çok seviyor.Çıkıyoruz sık sık,oturuyoruz böyle.Havalar iyice soğumadan açık havada ne kadar gezsek kardır değil mi ama..

Artık evdeki işlerimi bir sıraya koymamın zamanı geldi.Yaz boyunca Defne de çok fazla izin vermediği için evi çok ihmal ettim.Evi,ev işlerini,yaptığım el işlerini.Hepsini en kısa zamanda toparlamayı düşünüyorum.Güzel bir planlama yapmam gerek..

Defne yavaş yavaş yürütece binmeye başladı.Çok tutmasam da arada koymak işe yarıyor.Biraz ona binsin ardından yürüme arabasını sürer,sonra bir bakmışız yürümeye başlamış bile :))

Bu arada Defne bugün tam 8 aylık.Maşallah kuzuma :)

Hep böyle gitmeyecek ya...

Defne'nin doğumuyla birlikte sanki başka bir zamanda yolculuk eder oldum.Zaman öyle hızlı geçiyor ki hızına gerçekten ama gerçekten yetişemiyorum ben..Günlük işlerin bile bir çoğu öbür güne kalıyor.Yatakları ve ortalığı şöyle bir toplayıp,bir de akşam yemeğini yapabiliyorsam günü kar sayıyorum.

Tüm günümü kaplayan minik boy beni bir an bırakmıyor.Odadan mutfağa bile geçmeme izin yok.Gidilecekse eğer kendilerini de götürmem gerek.Aksi halde o kacaman sesi ile başlıyor ağlamaya.Üstelik yanında birileri olmasına rağmen o beni istiyor.Tabi böyle olunca da tüm işler yarım kalıyor..

Neyse ki çok anlayışlı bir kocam ve kızım var benim.Bunun bir süreç olduğunu ve Defne biraz daha büyüyünce eski düzenimize geçeceğimizi biliyorlar..Belki Defne yürümeye başladığında daha rahat olurum bende..

Defne'den konu açılmışken yazamadığım dönemlerde iyice dillendi kuzu.Sanırım erken konuşacak.

Yerde döne döne bir boncuk böceği gibi tüm istediği yere gidebildiğinden emekleme konusunda hiç ilerleme yok daha.Sanırım ya emeklemeden erken yürüyecek,ya da ablası gibi geç.(Ece 14 aylık yürümüştü.)

Yaklaşık bir aydır gündüzleri emmiyor,her fırsatta bırakmaması için emzirmeye çalışsamda inatla reddediyor.

Henüz hiç diş çıkarmadı ama en kısa zamanda bekliyoruz bir kaç tane.Sanki sinyallerini veriyor gibi..

Okulların açılmasıyla birlikte eğitim dönemine de sıkı bir giriş yaptık.Zaten bu yaz nasıl geldi,nasıl geçti anlayamadım ki ben..Daha ilk günden verilmeye başlayan ödevler,yeni yeni derslerin eklenmesi,onların getirdiği sorumluluk sanki bu senenin çetin geçeceğini söylüyor bize.

4.sınıf çok zor derler ya hep,gerçekten çook zor...Unutmuşuz okuduğumuz o dönemleri..!!!

Eskisi gibi öremesem de yine de bir şeyler yapmadan duramıyorum ki ben.Defne için ördüm bunları ama büyük oldular biraz.Bizimkinin de bir ayakları var,minicik:))Ne zaman olurlarsa artık...

Havalar serinledi ya çıkarırım ben bütün yünlerimi artık.Çocukları uyuttuktan sonra alırım elime örerim canım ne isterse.Ne zaman biterler bilemem ama yine de örmek iyi gelir bana.

Israrla...

Son yazının üzerinden aylar geçmiş ve ben uzun zamandan sonra ilk kez kendimi buraya yazma konusunda istekli görüyorum.Aslında hep aklımın bir köşesinde bloğum. Arada da olsa yazmalıyım diyorum ama şu son zamanlarda hiç fırsat bulamadım ne yazık ki..

Bunun en büyük etkeni tabi ki Defne bıcırığı.Hep ilgiyi üzerinde isteyen minik hanım izin vermiyor bana.
Oysa ne çok şey birikti,özellikle de onunla ilgili.

İnşallah bu bir başlangıç olur ve eskisi gibi daha sık yazarım bende.Sınırları zorlayacağım artık :)

Malum dün itibariyle yeni eğitim dönemine başlamış bulunuyoruz.Peri ilk dördün son senesinde okul değiştirdi ve biraz daha yakına geldi.Zorunlu bir değişiklik neticesinde öğretmeninden ve arkadaşlarından ayrılmadı.Bu okul eve daha yakın bir mesafede olduğundan siteden de bir sürü arkadaşıyla aynı okula gidiyor şimdi..

Dün sabah gidemesem de öğle yemeğinde yanındaydım prensesimin.Hem de bu kez yanımda minik bir kuzu ile beraber:))

Çıkış saatine kadar da oradaydık üstelik.Sınıfta projeksiyon takmak için ustalar çalışırken öğretmende çocukları bedene çıkarmış.Zaten öğleden sonra iki ders boyunca hep dışarıdaydılar.Çocuklara çok iyi bir ilk gün torpili oldu bu:)

Çıkışta hemen kırtasiyeden gerekli malzemeleri aldık ve eve geldik.Hemen oturdum masaya onları şeffaf kapla kaplamaya başladım.Bütün bir akşam onlarla uğraştım.Dördüncü sınıfta ne çok ders var böyle..Allah kolaylık versin çocuklara.

İlk gün için iyi bir başlangıç olduğunu düşünüyorum.Hem okulun ilk günü,hemde tekrar yazmaya başlamamın..
Bu yılda tüm çocuklarımıza başarılar diliyorum.Hepsi beş pekiyi ile geçer inşallahhh.
Perime de yeni okulu şans getirsin.Daha sık yazmak dileğiyle...