Hafta Sonundan

Pazar sabahı Peri'yi erkenden amcasına bıraktık.Amcasının şirketinin piknik şenlikleri vardı.Onlar oraya gittiler.Bizde dedik madem erken kalktık kampa gidelim.Giderken Serin'in o nefis poğaçalarından aldık.Kampta bir de çay söyledik yanına.Afiyetle...
Yalnız iyi ki erken çıkmışız ve gelmişiz buraya.Çünkü yarım saat sonra falan gelseymişiz ne şezlong bulabilecektik ne de şemsiye.
Önce güzelce çay eşliğinde poğaçalarımızı indirdik mideye.Sonra uzandık şezlonglara denizi seyrettik.Ağır ağır gazetemizi okuduk.Haberler üzerine yorumlar yaptık.
Denize ilk girdiğimizde saat 10:30 civarlarındaydı.Denize kıyıdan girmeyi sevmeyen ben(çünkü o şekilde çok soğuk geliyor bana)merdivenlerden indim.Eşimse her zamanki stil atlayışlarından örnekler göstererek girdi denize.Ben atlayamıyorum öyle,korkuyorum.
Eşime  ne o öyle ben atlamam,hem kibar hatunlar nazikçe girer denize diyorum.Oysa ki nasıl isterdim ben de onun gibi atlayıp suyun dibinde metrelerce gidebilmeyi.
Artık bu yaştan sonra çok zor o seviyeye gelmem.Zaten artık bende boşverdim.Kendimi götürecek kadar yüzüyorum ya o bana yeter..
Şimdi Peri öğrensin diye uğraşıyorum bende..
Bu gün iyi yüzdüm,iyi efor sarfettim ama.Gün boyunca dört,beş kez dubalara gittim geldim.
Eve geldiğimizde öyle yorulmuşum ki anlatamam.

Orada bulunduğumuz her an Peri'yi andık.Yokluğu öyle hissedildi ki.

Ah ahh dedi babası.Eğer burada olsaydı şu şezlonga bir dakika bile uzanamayacaktım.Kızımın peşinde denizin içinde gün akıp gidecekti.


Ah ahh dedim bende kızım olsaydı şimdi kolluksuz bizimle dubalara kadar yüzerdi.O artık yüzmeyi öğrendi:)))
Canım benim öyle alışmışız ki hep birlikte bir şeyler yapmaya, özledim hemencecik onu.
Onun ise şenlikte keyfi iyiymiş.Palyaçolar,balonlar,hamak keyfi,dondurma keyfi,at binmeler...neler neler.Yarışma düzenlenmiş onda birinci olmuş.
Çok güzel yemekler yemiş orada.İştahı açılmış çocuğun açık havada...
Sonra benim yıllardır görmediğim fakat sürekli yazıştığım arkadaşımla tanışmış orada.Murat Emre ile.Benim lise arkadaşım olur kendisi.Hep niyetlenip bir türlü buluşamasakta kızım tanışmış şenlikte onunla.O kadar çocuğun arasında öyle farkediliyor ki senin kızın olduğu, öyle benziyor ki sana, diyor.
Yıllar yıllar önce birer öğrenciyken şimdi ikimizde evlenip çoluk çocuğa karışmışız.Öyle tuhaf ki..Onunda iki yaşlarında çok tatlı bir oğlu var.Çok garip ve güzel bir duygu aslında.Arkadaşımı bunca yıldan sonra mutlu ve çocuklu görmek.